Η διαδικασία θεσπίστηκε το 1983 μέσω της οδηγίας 83/189/ΕΟΚ του Συμβουλίου. Αυτή η διαδικασία κωδικοποιήθηκε για πρώτη φορά με την οδηγία 98/34/ΕΚ, της 22ας Ιουνίου 1998, και τροποποιήθηκε με την οδηγία 98/48/ΕΚ, της 20ής Ιουλίου 1998, κυρίως για να επεκταθεί η εφαρμογή της στις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών. Πρόσφατα, η διαδικασία κωδικοποιήθηκε για δεύτερη φορά με την οδηγία (ΕΕ) 2015/1535.
Η διαδικασία κοινοποίησης 2015/1535 παρέχει τη δυνατότητα στην Επιτροπή και στα κράτη μέλη της ΕΕ να εξετάζουν τους τεχνικούς κανονισμούς που σκοπεύουν να εισαγάγουν τα κράτη μέλη για τα προϊόντα (της βιομηχανίας, της γεωργίας και της αλιείας) και για τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών πριν από την υιοθέτησή τους. Σκοπός είναι να διασφαλιστεί ότι αυτά τα κείμενα είναι συμβατά με την ενωσιακή νομοθεσία και τις αρχές της εσωτερικής αγοράς. Εφαρμόζεται, σε απλουστευμένη μορφή, στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελευθέρων Συναλλαγών (ΕΖΕΣ) που υπέγραψαν τη συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ), καθώς και στην Ελβετία και στην Τουρκία.
Τα κυριότερα οφέλη της διαδικασίας είναι τα ακόλουθα:
- παρέχει τη δυνατότητα να ανιχνεύονται τα νέα εμπόδια στην εσωτερική αγορά πριν ακόμη παραγάγουν τυχόν αρνητικά αποτελέσματα
- καθιστά δυνατό τον εντοπισμό μέτρων προστατευτισμού
- παρέχει τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να διαπιστώνουν τον βαθμό συμβατότητας των κοινοποιηθέντων σχεδίων τους με την ενωσιακή νομοθεσία
- καθιστά δυνατό τον αποτελεσματικό διάλογο μεταξύ των κρατών μελών και της Επιτροπής κατά την αξιολόγηση των κοινοποιηθέντων σχεδίων
- παρέχει στους οικονομικούς φορείς ένα μέσο για να ακουστούν οι απόψεις τους και για να προσαρμόσουν εγκαίρως τις δραστηριότητές τους σύμφωνα με τους μελλοντικούς τεχνικούς κανονισμούς. Αυτό το δικαίωμα ελέγχου χρησιμοποιείται ευρέως από τους οικονομικούς φορείς, βοηθώντας την Επιτροπή και τις εθνικές αρχές να εντοπίζουν τυχόν εμπόδια στις συναλλαγές.
- παρέχει τη δυνατότητα εντοπισμού αναγκών εναρμόνισης σε επίπεδο ΕΕ.